De geneeskracht van honing is al duizenden jaren bekend. In de Middeleeuwen werd honing gebruikt als geneesmiddel bij allerlei verwondingen, puisten, zweren en brandwonden.
Door de ontwikkeling van chemisch gemaakte geneesmiddelen, raakte het gebruik van honing op de achtergrond.
Honing wordt dan ook niet meer gezien als geneesmiddel, maar als een product met veel goede eigenschappen.
Atleten in het oude Griekenland gebruikten al honing om hun prestaties te verhogen. Het bereiken van een hoge leeftijd werd ook toegeschreven aan het regelmatig gebruik van honing.
Imkers die 100 tot 150 jaar oud werden was maar heel gewoon. Ik vraag me af wat wij als huidige imkers niet goed doen?
Honing is puur, verzachtend en werkt ontsmettend, bacteriƫn kunnen er sporadisch in overleven.
Ook al mogen we honing geen medicijn noemen, er worden talloze goede eigenschappen aan toegeschreven.
De meeste mensen kennen het gebruik van honing in thee of melk tegen verkoudheid, keelpijn of voor een goede nachtrust.
Denk daarbij wel aan de maximale temperatuur van 40 Ā°C .
Ondanks alle positiviteit over honing zijn er ook enkele beperkingen waar op gewezen moet worden.
Er bestaat een kleine kans dat honing sporen bevat van de botulisme bacterie, het advies is dan ook om kindjes het eerste levensjaar geen honing te geven vanwege de onvolledige ontwikkeling van de darmflora.
Als imker krijg je regelmatig vragen over het gebruik van honing door diabetes patiƫnten. Ook al bestaat honing voor het grootste deel uit enkelvoudige suikers die direct in het bloed worden opgenomen, het blijven suikers.
Omdat er vele variaties van diabetes bestaan moet je voor vragen over dit onderwerp bij je huisarts zijn.
Auteur Bert Opsteeg
