Toen Frank van Casteren (66) uit Haaren negen jaar geleden een herseninfarct kreeg, zag zijn vrouw in zijn ogen dat het voor hem niet meer hoefde. “Maar op een bepaald moment herpakte ik mijzelf. Ik was gelukkig niet dood. Dus ik dacht, als dit het is, dan ga ik er 110% voor!” En zo krabbelde Frank letterlijk op naar grote hoogte. Hij beklom de Mont Ventoux en fietste 700 km naar de Vogezen. Afgelopen jaar fietste hij zelfs 1450 kilometer naar Avignon.
“Voor mijn herseninfarct was ik topfit. Zo fietste ik elke dag met mijn ligfiets naar mijn werk in de zorg. Ik kon leuk badmintonnen, wandelde graag en ging regelmatig klimmen. Ineens was dat over. Ik heb alles opnieuw moeten leren.” De rechterhand van Frank werkt niet meer. Ook de afasie is niet helemaal weg. “ In de ochtend gaat het wel, maar ‘s avonds is het een heel eind op. Fysiek ben ik dan niet moe, maar mentaal wel. Mijn filter werkt niet meer, dus echt álles komt binnen. Dat is doodvermoeiend.”
Berg op met driewieler
Frank start met een revalidatietraject in Tilburg. “De mensen die mij daar begeleidden deden hun uiterste best. Dan doe je dat zelf natuurlijk ook. Ik ben nooit tevreden en wil er altijd méér uithalen.” Op een tweewieler fietsen ging niet meer, maar op een driewieler ging hij flink vooruit. “Zo goed dat ik van twee dames van het revalidatiecentrum een uitnodiging kreeg om de Mont Ventoux te beklimmen. Hier kon ik geen nee tegen zeggen natuurlijk,” zegt hij lachend. “Het was een geweldige ervaring om dit samen te doen. En het smaakte naar meer.”
Fietsen een feestje
Een jaar later fietsten ze samen naar de Vogezen. “Dat was elke dag een feestje! Weer of geen weer, we hebben alle negen dagen gefietst. Op het eind beklommen we nog een berg, maar de reis er naar toe was voor mij het leukste.” En zo ontstond het plan voor een fietstocht naar Avignon. “Samen met vier vrienden uit mijn oude wandelclub fietste ik in negentien dagen 1450 kilometer. Een geweldige reis!”
Vrijwillig op duofiets
Na zijn revalidatie in Tilburg, zat hij nog 1,5 jaar op de dagopvang bij WYzorg. “Daar had ik het goed naar mijn zin. Toen dat stopte wilden ze mij niet kwijt en ik wilde ook wel blijven. Door mijn werk in de zorg heb ik natuurlijk veel ervaring met mensen. Daarom vroegen zij mij als vrijwilliger. Ik wilde het liefst fietsen. En dat werd mogelijk dankzij stichting Rick. Zij regelden duofietsen voor WYzorg.”
Gij kunt da wel
En zo fietst Frank elke dinsdagochtend samen met een cliënt. “Ik heb een tijdje gefietst met een 30-jarige vrouw uit Polen. Ze glunderde als ze me zag. Met een blik in haar ogen ‘zo, we kunnen weer’. WYzorg kiest wie er mee gaat. Soms heeft er iemand moeite met praten. Of hebben ze een peptalk nodig. ‘Gij kunt da wel’ zeggen ze dan. Door mijn ervaring in de zorg weet ik vaak wel hoe ik het aan moet pakken. Helaas kan niet iedereen mee. Het aantal fietsen en vrijwilligers is beperkt. Dus het zou mooi zijn als meer mensen zich melden. Ik kan het iedereen aanraden!”
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Heb je een vraag of hulp nodig?
Soms zit het leven (even) tegen en lukt het niet alleen. Blijf er niet te lang mee zitten. Vraag hulp aan je omgeving. Aan familie, de buren of vrienden en kennissen. Of neem eens een kijkje op www.wegwijsinoisterwijk.nl of www.HaarenEEN.nl. Daar vind je een breed aanbod aan vrijwilligersorganisaties in Oisterwijk. Zij staan voor je klaar.
Je kunt ook vraag stellen of hulp krijgen via Loket Wegwijs.
Bel naar 013 - 30 30 440. Bereikbaar maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag van 8.30 - 12.00 uur en woensdag van 13.00 - 17.00 uur. Of mail .
Samen krijgen wij het Voor Elkaar.
Het persoonlijke verhaal van Frank van Casteren is onderdeel van de campagne Voor Elkaar. De campagne is een samenwerking met inwoners, vrijwilligers, sociale organisaties en de gemeente Oisterwijk.
